Gaur Egungo egoera Euskal Herrian, “IKUSPEGI buletinak” egindako ikerketaren arabera emakume immigranteen egoera, zera da; 35.450 immigrante emakume daude, eta hauek etorkin guztien %48ª dira.
2005an gobernu zailak egindako informeak dioenez, datozenen gehiengoa, %60ª haien zuzen ere, latinoamerikarrak dira, Kuba, Venezuela, Dominikar errepublika, Méxiko eta abarretik etorriak. Informe hau egiteko leku ezberdinetatik immigraturiko emakumeei egin zitzaien elkarrizketa bat; bertan ikusi egin zen, gehienek zenbait ikasketa zituztela eta oso produktiboak izan ahal ziren lanak egiteko gai zirela.
Hala ere, prestakuntza hau, lana bilatzerako momentuan ez zaie askorako balio eta lan inposatuak ematen zaizkie, haiek ez baitute aukeratzeko askatasunik, haien egoera dela eta ematen zaien lehenengo lanbidea onartzen dutelako.
Marina Gonzalezekin bat nator bere blogean dioenean, emakume immigranteek garai batean emakumeenak soilik ziren lanak, eta gaur egun inork egin nahi ez dituztenak, hartzen dituztela, hala nola, pertsona nagusien zaintza, garbiketa lanak edo prostituzioa. Nahiz eta lan hauek gaizki ordainduak egon eta prestigio gutxi izan, beren herrialdeetako diru sarrerekin konparatuz diru nahikoa irabazten dute, eta horrek bultzatzen ditu diskriminazio egoeran egotera.
Nire kezka nagusiena emakume imigranteen marginazio bikoitza da, alde batetik imigrantea izateagatik eta beste alde batetik emakumea izateagatik.
Orokorrean etorkin guztiek hemengo pertsonek baino gutxiago kobratzen dute eta inork nahi ez dituen lanak egiten dituzte. Hau kontutan hartuta eta jakiten bertoko emakumeek gutxiago kobratzen dutela, emakume etorkinen egoera ekonomiko penagarria salatzeko beharrean gaude.
Gainera, legeak hemen sartzeko jartzen dituen zailtasunak, mafia sareetan erortzeko eta prostituziora bultzatzeko egoera aproposa prestatzen dute. Behin mundu honetan sartuak, gehienetan ezinezkoa egiten zaie irtetzea, eta arazo larrietan ikusten dituzte haien buruak.
2005an gobernu zailak egindako informeak dioenez, datozenen gehiengoa, %60ª haien zuzen ere, latinoamerikarrak dira, Kuba, Venezuela, Dominikar errepublika, Méxiko eta abarretik etorriak. Informe hau egiteko leku ezberdinetatik immigraturiko emakumeei egin zitzaien elkarrizketa bat; bertan ikusi egin zen, gehienek zenbait ikasketa zituztela eta oso produktiboak izan ahal ziren lanak egiteko gai zirela.
Hala ere, prestakuntza hau, lana bilatzerako momentuan ez zaie askorako balio eta lan inposatuak ematen zaizkie, haiek ez baitute aukeratzeko askatasunik, haien egoera dela eta ematen zaien lehenengo lanbidea onartzen dutelako.
Marina Gonzalezekin bat nator bere blogean dioenean, emakume immigranteek garai batean emakumeenak soilik ziren lanak, eta gaur egun inork egin nahi ez dituztenak, hartzen dituztela, hala nola, pertsona nagusien zaintza, garbiketa lanak edo prostituzioa. Nahiz eta lan hauek gaizki ordainduak egon eta prestigio gutxi izan, beren herrialdeetako diru sarrerekin konparatuz diru nahikoa irabazten dute, eta horrek bultzatzen ditu diskriminazio egoeran egotera.
Nire kezka nagusiena emakume imigranteen marginazio bikoitza da, alde batetik imigrantea izateagatik eta beste alde batetik emakumea izateagatik.
Orokorrean etorkin guztiek hemengo pertsonek baino gutxiago kobratzen dute eta inork nahi ez dituen lanak egiten dituzte. Hau kontutan hartuta eta jakiten bertoko emakumeek gutxiago kobratzen dutela, emakume etorkinen egoera ekonomiko penagarria salatzeko beharrean gaude.
Gainera, legeak hemen sartzeko jartzen dituen zailtasunak, mafia sareetan erortzeko eta prostituziora bultzatzeko egoera aproposa prestatzen dute. Behin mundu honetan sartuak, gehienetan ezinezkoa egiten zaie irtetzea, eta arazo larrietan ikusten dituzte haien buruak.
No hay comentarios:
Publicar un comentario